Pide á xuíz Servini que investigue a "represión" que acabou coa vida de máis de 5.000 persoas en Galicia
MADRID, 26 Nov. (EUROPA PRESS) -
O BNG presentou unha denuncia ante a xuíza arxentina María Servini para que investigue a "represión" do nacionalismo galego durante a ditadura franquista na causa que ten aberta contra 19 acusados, entre eles varios exministros, por crimes de lesa humanidade.
Na denuncia, á que tivo acceso Europa Press, o Bloque pediu á titular do Xulgado Nacional do Criminal e Correccional Federal número 1 de Arxentina que esclareza a "intensa" persecución sufrida por activistas do nacionalismo, que pretendían "restaurar a democracia e o recoñecemento político e institucional de Galicia, como entidade política nacional, nun novo marco xurídico".
O escrito destaca dous casos "significativos de represión e morte" de destacados políticos do movemento nacionalista galego por parte do réxime franquista, como son os do secretario de organización do Partido Galeguista Alexandre Bóveda Iglesias e o do militante da Unión do Povo Galego (UPG) Xosé Ramón Reboiras Noia.
Bóveda foi un dos principais protagonistas da redacción do Estatuto de Autonomía de Galicia, referendado o 28 de xuño de 1936, e foi despois sometido a un Consello de Guerra acusado de traizón e "executado vilmente". O seu corpo atopou con signos de fusilamiento o 17 de agosto de 1936 na Caeira, no Concello de Poio (Pontevedra).
Polo seu lado, Xosé Ramón Reboiras Noia, coñecido como Moncho Reboiras, foi "rodeado pola Policía o 12 de agosto de 1975" en Ferrol e "abatido a tiros en estrañas circunstancias, nunca clasificadas e sen posibilidade de que fosen investigadas de xeito neutral e obxectivo", segundo subliña.
O Ministerio de Xustiza expediu en setembro de 2009 un certificado de 'recoñecemento persoal e reparación moral' no que indicaba que Reboiras padeceu "ilexitimamente persecución e violencia" pola súa "defensa do movemento sindical e do seu militancia política nacionalista".
Os seus casos, di, foron escollidos como mostra da "dinámica de represión que finalizou coa vida de máis de 5.000 persoas en Galicia". "Representan un carácter simbólico ao ser as dúas únicas persoas polas cales se conmemora sen interrupción o aniversario de ambos os dous asasinatos, constituíndo ese recordo público unha remembranza e evocación de todas as vítimas do xenocidio franquista en Galicia", conclúe.
