cia" class="NormalTextoNoticia" itemprop="articleBody">
Sinala que a "única defensa" de Basterra e Porto "é sementar a confusión" respecto da participación dun terceiro no crime
SANTIAGO DE COMPOSTELA, 22 Abr. (EUROPA PRESS) -
O titular do Xulgado de Instrución Número 2 de Santiago, José Antonio Vázquez Taín, ratificou o arquivo definitivo da causa contra o terceiro imputado, Ramiro C.J., polos "indicios tan claros e palmarios" que o sitúan en Madrid o día do crime e reitera o "torrente de indicios" que "apuntan" aos pais da nena Asunta, Alfonso Basterra e Rosario Porto, como "autores do crime".
Así o recolle nun auto emitido este martes, ao que tivo acceso Europa Press, en relación ao recurso presentado pola acusación popular exercida pola Asociación Clara Campoamor e as defensas dos pais da nena contra o arquivo definitivo da causa contra Ramiro C.J., ao que se lle levantou a imputación.
Na súa argumentación, o xuíz recorda que "en calquera momento do procedemento no que se acredite a inocencia dunha das partes, procederá o inmediato ditado do auto de arquivo, posto que ninguén pode ser imputado sen fundamento nin se manter lle en tal condición arbitrariamente".
"Poderá cuestionarse se se esgotaron as dilixencias de investigación ao respecto, como fai a acusación popular, pero as defensas, tanto de Rosario Porto como de Alfonso Basterra non solicitaron ningunha outra dilixencia de proba respecto dunha posible participación", sostén o instrutor da causa, que insiste en que "se esgotaron todas dilixencias de instrución relacionadas con Ramiro C.J. e procede extraer conclusións".
Con relación á pertinencia procesual do recurso de Rosario Porto, o xuíz indica que, denegándoselle por parte da Audiencia Provincial da Coruña o dereito a comparecer como acusación particular, "carece de lexitimación para exercer a acusación" contra outro coimputado".
"Pode entenderse que a parte, en vez de argumentar, rebater e tratar de achegar indicios contrarios á súa imputación se aferre desesperadamente á vía de acusar a un terceiro, pero tal acusación xa se declarou ilexítima e a resolución na que así declarábase, é firme", alega o maxistrado.
"Entendemos que a única defensa contra o torrente de indicios que apuntan aos imputados Alfonso Basterra e Rosario Porto como autores do crime é sementar confusión respecto da participación dun terceiro", alega o xuíz instrutor da causa, que conclúe que o recurso presentado pola defensa da nai "é improcedente procesualmente". "En canto ao fondo, os fundamentos do auto recorrido deixan claro que sería en caso de proceder, igualmente inestimable, e, por iso, ha de ser rexeitado", abunda.
INFORME COMPLEMENTARIO
Sobre o recurso presentado pola acusación popular, recorda que o "único obxecto" que ten é que, con anterioridade a ditar o auto de arquivo resólvase sobre a admisión ou denegación dunha proba pericial que a parte pretende presentar, en relación a un informe de contraste sobre o episodio de contaminación da camiseta da menor.
"Se a proba anunciada se aprecia que é útil á causa por achegar luz sobre algún dos seus extremos, e a súa obtención foi lícita e non pode considerarse reiterativa nin abusiva, procederá a súa admisión, independentemente de que a Ramiro C.J. estea ou non imputado", alega o xuíz, que sostén que "calquera outro informe que bote luz sobre este será pertinente".
"Pero o que a parte non pode pretender é que estando como está absoluta e totalmente claro para o instrutor, para o Ministerio Fiscal e para a propia parte a inocencia de Ramiro C.J., un tribunal español, ignorando o dereito á presunción de inocencia, sen fundamento para iso, manteña a situación de imputado de forma arbitraria e inxusta", indica Vázquez Taín, que sentencia que "cando a parte dispoña da proba, que a presente e valorarase".
No auto, o xuíz instrutor recorda que os posicionamentos dos teléfonos móbiles sitúan a Ramiro C.J. "en Madrid" e as fotografías achegadas dunha cea nun restaurante na capital madrileña tamén o sitúan "en Aluche no momento do asasinato investigado", así como a copia dun recibo e dunha comanda, así como as imaxes colgadas nunha rede social o 21 de setembro, cando sucedeu o crime.
"Todos son indicios obxectivos. Non se apreciou manipulación ningunha respecto deles", argumenta o instrutor, que recorda que un perito informático informou de que para manipulalos "sería necesario ser un informático con coñecementos medio altos e ter a disposición un programa axeitado", o que "implica unha trama complexa e custosa" e "anterior ao asasinato" da nena. Ademais, engade que o terceiro imputado "carece de recursos económicos" para iso.
ADN E PRESIÓNS
O xuíz tamén sinala no auto que a defensa da nai da menor "trata de centrar toda a cuestión na análise de ADN", sobre o que recorda que "non se está a xulgar o método de traballo" do laboratorio da Garda Civil, senón que "o que se discute é se Ramiro C.J. drogou, atou e asfixiou a Asunta".
"E estando en Madrid o día dos feitos, non puido participar, do mesmo modo que estando Asunta cos seus pais, non puido estar con Ramiro", sentenza.
Sobre as "bastarda presións" denunciadas polo letrado que defende a Porto sobre o laboratorio de ADN, o xuíz instrutor aclara que a unidade investigadora "carece organicamente de rango, competencia ou capacidade para premer a toda unha unidade central de elite da Garda Civil".
"En canto a este instrutor, tal presión constituiría un delito de prevaricación, que non existe inconveniente en que se investigue, pois limitarse a afirmalo sen formalizalo cualifícase por si mesmo". "Os propios peritos do laboratorio explicaron que decidiron facer os informes porque vían algo raro. Ninguén os encargou, pediu, suxeriu ou ordenou facer", concluíu e engade que "eles mesmos, obxectivamente, atopan indicios a favor da contaminación".
Non obstante, o instrutor recalca que "non xorden" dúbidas ao "afirmar que é imposible que Ramiro drogase durante tres meses a Asunta coa mesma substancia que foi intoxicada o día do seu asasinato". "Dúbidas que non xorden ao afirmar que non foi Ramiro o que atou aínda en vida á menor cunha corda, pois non podía estar con ela ao estar polo menos coa nai", agrega.
"Dúbidas que non xorden ao afirmar a imposibilidade física de que Ramiro puidese achegarse siquiera a Asunta antes da súa morte, pois os indicios obxectivos ata agora obtidos indican que a menor non saíu con vida da casa de Teo", sostén o xuíz, que apunta que "os indicios son tan claros e palmarios que impoñen, por ser de xustiza, levantar a imputación a Ramiro, pois manter a mesma sendo tan clara a súa inocencia só podería considerarse unha prevaricación".
"DESACREDITAR"
A xeito de peche do auto, o xuíz fai "unha consideración", ao sinalar que "as partes trataron dende o comezo da instrución de desacreditar persoal e profesionalmente" o instrutor. "Xa anteriormente tivo que recordárselles o contido do art. 11 do Estatuto xeral da Avogacía. Novamente ha de facerse", advirte.
Ademais, nun segundo auto emitido este martes, o xuíz instrutor estima en parte do recurso de reforma presentado contra o auto 2 de abril para revogar a parte deste relativa á declaración do empregado do restaurante que atendeu ao terceiro imputado e os seus acompañantes na cea e acorda a súa práctica.
"Visto que as partes na súa maioría mostran a súa conformidade, incluídas defensas e que o Ministerio Fiscal o que solicita é a testifical ao respecto de acreditar como se confeccionaron as documentais achegadas aos autos, circunstancia que si pode ter interese, procede acceder ao solicitado", conclúe.
