SANTIAGO DE COMPOSTELA, 22 Abr. (EUROPA PRESS) -
O titular do Xulgado de Instrución Número 2 de Santiago de Compostela, José Antonio Vázquez Taín, rexeitou "alterar" o réxime penitenciario do pai da nena Asunta Basterra Porto para realizar "actos extraprocesuais".
No auto, notificado este martes ás partes, o xuíz instrutor rexeita "alterar o réxime penitenciario" do pai da vítima para poder ser sometido a unha pericial de parte non acordada polo xulgado instrutor.
Na argumentación, o xuíz recorda que "non admitiu nin denegou proba ningunha" e engade que "a parte non solicita a práctica dunha pericial de parte, senón que simplemente presenta un escrito no que afirma decidir unilateralmente que a pericial acordada, mediante resolución firme, non se vai practicar porque así decidiuno a parte e que acordou realizar outra".
"A manifestación cualifícase por si soa. O que solicita a parte, é que para dar cumprimento a un acto extraprocesual, pois nin se solicitou, nin se acordou neste procedemento, dítese resolución ordenando á prisión de Teixeiro que altere o réxime penitenciario a favor dun interno, ben permitindo entrar dispositivos de gravación, ben permitindo dez saídas do preso", explica Vázquez Taín ao respecto.
"Ante a solicitude presentada, dado que simplemente se trataba de recordar á parte que a lei é igual para todos, cousa que coñece de sobra, non era necesario ditar un auto. Unha simple providencia é suficiente para recordar que o réxime penitenciario é de aplicación a todos os internos, e que este instrutor non ten competencias sobre o réxime interno dunha prisión", argumenta o maxistrado.
"A maior abundamiento. Imaxinémonos que cada un dos máis de 1.200 internos de Teixeiro se dirixise ao xuíz á disposición do cal se atopen, para que este autorice alteracións no réxime marcado. Sería inviable", expón Vázquez Taín, que engade que "se un xuíz, para un acto extraprocesual ordena modificar o réxime de prisións incorrerá en prevaricación por exceso de xurisdición". "É algo tan obvio que non merece máis comentario", conclúe.
Ademais, indica que "se a parte considerase que o procedemento 4.900/13 é a canle para a práctica das dilixencias de instrución e solicitase a práctica dunha pericial de parte", procedería dar por reproducidos os argumentos verquidos polo Ministerio Fiscal, "no sentido de que a devandita proba ha de ser rexeitada por mala fe, pois facendo a parte materialmente inviable a unha proba idéntica pero realizada por peritos imparciais, acordada por resolución firme que ela mesma non recorreu, introducir outra de parte é contraria á boa fe".
Non obstante, o xuíz insiste en que "nin sequera se solicitou proba ningunha", polo que "se priva este instrutor da capacidade de resolver".
