A CORUÑA, 7 Jul. (EUROPA PRESS) -
Os autores do libro 'Meirás, un pazo, un caudillo, un espolio', Carlos Babío e Manuel Pérez Lorenzo, confirmaron a existencia dun proceso "coercitivo" para a adquisición do inmoble, con listas negras para os "malos patriotas", así como documentación que acreditaría, segundo expuxeron, que se entregou a Franco na súa condición de "xefe do Estado".
Da xestión e os gastos, engadiron que se encargaba "Casa Civil" --organismo baixo a dependencia de Franco-- cun funcionamento "similar" ao do Palacio do Pardo e co mantemento a cargo de institucións públicas, entre elas concellos e a Comandancia de Obras.
"O Concello da Coruña vai ser unha empresa de servizos de todas as necesidades que se dean", resumiu Carlos Babío nunha declaración como testemuñas-peritos. A preguntas da avogada do Estado, ambos remitíronse á documentación de concellos, pero tamén doutros organismos, entre eles o elaborado por un tenente coronel, que cifra en "millón e pico de pesetas o recadado" a través da subscrición promovida.
"Adquíreo, amplía e mellora", engadiu Babío sobre o Xunta prol Pazo após unha escritura, de 1938, na que se centra a demanda do Estado e pola que este organismo compra o inmoble aos herdeiros de Emilia Pardo Bázan. Segundo a tese da demandante e das demais administracións intervinientes --Xunta, Deputación coruñesa e concellos de Sada e A Coruña-- isto demostraría que a súa transmisión á familia Franco en 1941 fíxose mediante unha "venda simulada".
"Cando asume o donativo, pronuncia un discurso e promete infraestruturas para a provincia da Coruña e para Galicia", apostilaron sobre Franco e o uso do pazo como "residencia estival" do xefe do Estado. Ademais, Lorenzo rexeitou que este abonase ou reembolsase gastos, de forma particular, durante o seu uso.
(Haberá ampliación)
