MADRID, 18 Oct. (EUROPA PRESS) -
El Tribunal Supremu modificó la so xurisprudencia anterior y nuna sentencia nueva conocida esti xueves determinó que son les entidaes bancaries les que tienen d'abonar l'Impuestu sobre Actos Xurídicos Documentados nes escritures públiques de préstamu con garantía hipotecaria.
La sentencia de la sala Tercera del Supremu, del 16 d'ochobre y con un ponente que foi'l maxistráu Jesús Cudero, interpreta'l testu refundíu de la llei del Impuestu sobre Tresmisiones Patrimoniales (ITP) y Actos Xurídicos Documentados (AJD) y el so reglamentu y conclúi que nun ye'l prestatariu'l suxetu pasivu d'esti últimu impuestu nes escritures notariales de préstamu con garantía hipotecaria (como la so xurisprudencia anterior sostenía), sinón la entidá qu'ufre la suma correspondiente.
Tien en cuenta, pa eso, que'l negociu inscribible ye la hipoteca y que l'únicu interesáu na elevación a escritura público y l'ulterior inscripción d'aquellos negocios ye'l prestador, "que namás al traviés de la inscripción mentada va poder exercitar l'acción executivo y privilexao que deriva la hipoteca".
D'esta forma, la sentencia anula un artículu del reglamentu del impuestu (qu'establecía que'l prestatariu ye'l suxetu pasivu del impuestu) por ser contrariu a la llei. En concreto, trátase del artículu 68.2 del reglamentu mentáu, aprobáu por Real Decretu 828/1995, de 25 de mayu.
El Supremu modifica asina la so xurisprudencia anterior y anula una sentencia previa, del 28 de febreru d'este mesmu añu, na que dictaminó que son los veceros los que teníen de pagar l'Impuestu de Tresmisiones Patrimoniales (ITP) y Actos Xurídicos Documentados (AJD) na constitución d'hipoteques, d'alcuerdu colo alcordao pol Plenu de la Sala Primera del altu tribunal, que dio la razón a los bancos.
La sentencia nueva cunta con un votu particular discrepante, emitíu pol maxistráu Dimitry Berberoff, que postula'l caltenimientu de la xurisprudencia anterior, y otru concurrente, del maxistráu Nicolás Maurandi, que considera que la sentencia tuvo d'incidir na existencia de dos impuestos: nel d'actos xurídicos documentados y nel principiu de capacidá económica previstu nel artículu 31 de la Constitución.
