Os fillos negan que o seu pai tivese Alzheimer como si sostivo a muller, que atribuíu o sucedido á deterioración deste
A CORUÑA, 17 Abr. (EUROPA PRESS) -
A psiquiatra que atendeu, após o seu ingreso hospitalario, á septuaxenaria veciña de Monfero (A Coruña) acusada de matar o seu marido -- diagnosticado, segundo o escrito fiscal con "demencia ou Alzheimer" -- apuntou que a procesada era unha "coidadora desbordada" e que "tomou a decisión de morrerse ambos". O tres fillos aseguraron, mentres, que o seu pai tiña só "microictus" que lle afectaban á fala.
Así o manifestaron durante o xuízo que se celebra, con Tribunal de Xurado, na Audiencia Provincial de A Coruña. A facultativa sinalou que a muller explicara que "lle deu a el as pastillas -- ao seu marido -- e que logo as tomou ela".
Segundo a súa declaración, a procesada considerou, en xullo de 2021 que "acabar coa vida de ambos era a mellor solución". Respecto da súa exploración psiquiátrica, destacou que "era unha muller preocupada" pola súa parella e que estaba a pasar "o duelo pola perda do seu marido".
Mentres, a enfermeira que atendeu á acusada, e á que esta lle dixo que o home presentaba un "Alzheimer avanzado", sinalou que estaba "orientada e consciente" e que "verbalizara que matara ao seu marido".
Durante a vista, tamén prestou declaración a doutora que acudiu ao domicilio do matrimonio o día dos feitos. Na mesma, relatou que ao chegar ao lugar "a señora estaba inconsciente" e había "unha nota para os fillos que puña que non aguantaba a deterioración do marido e que non podía máis".
"Entendemos que tomou pastillas", apuntou e engadiu que cando atoparon ao home noutra habitación "estaba falecido desde facía tempo".
FILLOS DO MATRIMONIO
Respecto ao estado de saúde do home, tres fillos do matrimonio sinalaron que o seu pai non padecía Alzheimer senón que "tiña microictus que lle afectaban ao fala" pero "comprendía absolutamente todo" e "a nivel intelectual estaba como sempre".
Aseguraron que o home era "autónomo" e realizaba tarefas do fogar como "cortar o céspede e pór lavadoras". "Entendía perfectamente o que tiña que tomar e o que non" e comía e bebía só.
Un deles indicou que o seu proxenitor "en varias ocasións" ao ver a outros familiares enfermos e dependentes crónicos, o seu pai dixéralle que "para estar así era mellor non estar vivo".
PETICIÓN DE CONDENA
O Ministerio Público cualifica os feitos de asasinato e pide para a acusada 26 anos de prisión. Fiscalía alega que a procesada tomou a decisión "de forma unilateral" de acabar coa vida do seu marido e "non porque se puxeron de acordo", após a tese exposta pola defensa de que houbo un pacto previo para o suicidio.
A vítima, puntualizou, era "unha persona vulnerable con deterioración cognitiva avanzado e que non ten capacidade de decisión plena, sen posibilidade de defensa e reacción".
En contraposición, o letrado da defensa asegura que "non hai delito" e pide a libre absolución da muller. "Non estamos ante un crime senón ante un suicidio mutuo, decidiron de común acordo pór fin ás súas vidas", apuntou.
Ademais, incidiu en que a relación matrimonial "era excepcionalmente boa" e que "a decisión a tomaron ambos ante unha situación que lles desbordaba". O marido, insistiu, "tiña capacidade para tomar decisións e para entender as consecuencias desas decisións".
