O dirixente pontevedrés converteuse en sexto presidente autonómico en maio de 2022 após protagonizar a inédita substitución de Feijóo
SANTIAGO DE COMPOSTELA, 11 Abr. (EUROPA PRESS) -
Sexto presidente autonómico desde que en maio de 2022 tomou as rendas da Xunta após protagonizar a inédita substitución de Alberto Núñez Feijóo, quen abandonou Galicia para dirixir o PP estatal a metade de mandato, Alfonso Rueda (Pontevedra, 1968) abre agora unha nova etapa con carta branca para impor o seu selo propio de xestión. El mesmo deixouno claro nunha sesión na que axitado a súa vitoria o 18F.
Con 53 anos pasou de ser o golfiño de Feijóo a porse á fronte do Executivo galego. Ninguén no partido esperaba outra cousa e el optou pola continuidade e por reforzar a mensaxe de 'trámite' de cada paso na substitución. Os principais cambios no seu Executivo chegaron, de novo, por decisión do de Vos Peares, que nas xerais levou a Madrid a dúas dos máis veteranos conselleiros: Francisco Conde e Rosa Quintana.
A primeira proba electoral foron as eleccións municipais, pero Rueda e todo o partido eran conscientes de que o reto estaba por chegar. E a súa primeira decisión foi convocar, de forma anticipada, os comicios autonómicos para o pasado 18 de febreiro.
E no día da cita coas urnas, após unha campaña cun BNG forte que superou unha maquinaria popular tensionada pero máis activa que nunca, Rueda o consiquió: salvou a herdanza da maioría absoluta que recibira das mans de Feijóo, quen mesmo publicamente lle lanzou a mensaxe de que só a vitoria convérteche en líder.
Galicia, un feudo popular por excelencia, certificou o 18F a quinta maioría absoluta consecutiva para o PPdeG, dando a Feijóo, quen se entregou na campaña na súa terra, aire no seu liderado estatal. Pero tamén cambiou o papel de Rueda. O propio Feijóo o verbalizó na Xunta Directiva posterior ao 18F, cando deu por "pechada" a sucesión e ratificou ao pontevedrés como 'barón' por dereito propio.
Non en balde, Rueda, que foi investido presidente por segunda vez con 55 anos, sempre preferiu remarcar que se trata da súa "primeira" maioría absoluta, consciente de que tanto el como o seu equipo quedaron consolidados e con mans libres para 'facer e desfacer' con menos explicacións.
Manter o poder da Xunta permitiralle superar o sinal de presidente 'a dedo' que lle acompañaba desde maio de 2022, cando tomou as rendas da Xunta e do PPdeG despois do salto de Feijóo á política estatal. Nas súas próximas decisións políticas, empezando polo deseño do novo Goberno (no que anticipou axustes e a recolocación de competencias) verase como calibra.
Natural de Pontevedra, onde naceu o 8 de xullo de 1968, Rueda é licenciado en Dereito e secretario municipal en excedencia --ten a praza en Marín--. Está casado e ten dúas fillas --a súa nai, Lola de Valenzuela, e a súa muller, Marta Coloret, seguiron a xornada de debate deste xoves desde o hemiciclo galego--.
SEXTO PRESIDENTE AUTONÓMICO
Se Rueda converteuse en sexto presidente autonómico en 2022 ao relevar a Feijóo, o de vos Peares substituíu na Presidencia da Xunta en 2009 ao socialista Emilio Pérez Touriño, quen gobernou durante unha soa Lexislatura en coalición co BNG (con Anxo Quintana como vicepresidente). Fíxoo entre 2005, cando caeu a hexemonía dos populares en Galicia durante case 16 anos --após perder Manuel Fraga a maioría absoluta--, e 2009.
O presidente fundador do PP liderara antes de Touriño a Comunidade, após lograr en 1989 a súa primeira vitoria electoral. Desde entón sucedéronse outro tres novas maiorías absolutas do PPdeG nas eleccións de 1993, 1997 e 2001.
O político vilalbés foi o segundo dirixente popular en presidir a Xunta xa que, nas primeiras eleccións galegas de 1981, o PPdeG superou ao partido centrista ao obter 26 dos 71 deputados do hemiciclo, polos 24 de UCD, co que Gerardo Fernández Albor converteuse no primeiro presidente da autonomía galega.
O médico compostelán encabezou tamén a candidatura do Partido Popular en 1985 e obtivo de novo o respaldo do Parlamento para continuar á fronte do Goberno galego.
TRIPARTITO
No entanto, unha profunda crise do seu Executivo a metade de lexislatura, coa división do grupo parlamentario e a renuncia da maioría dos conselleiros, encabezados polo vicepresidente, Xosé Luís Barreiro Rivas, propiciou unha moción de censura que outorgou a Presidencia ao socialista Fernando González Laxe.
Após este movemento, Galicia viviu dous anos dun tripartito composto polos socialistas, Coalición Galega (CG) e o Partido Nacionalista Galego (PNG).
Ademais, antes do referendo estatutario de 1981, na etapa preautonómica, ocuparon a Presidencia da Xunta Antonio Rosón e José Quiroga, a proposta de UCD, que contaba con maioría na asemblea dos deputados galegos elixidos as eleccións xerais.
