O Supremo confirma a condena a prisión permanente revisable para o parricida de Oza-Cesuras (A Coruña)

Publicado: miércoles, 17 julio 2019 17:24

   É a primeira condena deste tipo que confirma o Supermo

   SANTIAGO DE COMPOSTELA, 17 Jul. (EUROPA PRESS) -

   A Sala Segunda do Tribunal Supremo (TS) confirmou a condena a prisión permanente revisable imposta a Marcos Javier Mirás polo asasinato do seu fillo de 11 anos o 7 de maio de 2017, o Día da Nai e durante a fin de semana que lle correspondía estar co menor polo réxime de visitas establecido após o seu divorcio, en 2009.

   Nun fallo con data do 3 de xullo de 2019 que transcendeu este mércores, a sala desestima o recurso de casación interposto polo condenado contra a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), que confirmou a pena que lle impuxo un tribunal de xurado da Audiencia Provincial da Coruña como autor dun delito de asasinato con aleivosía.

   O acusado terá que pagar a súa expareja, en concepto de responsabilidade civil, unha indemnización de 180.000 euros, e non poderá aproximarse a ela a menos de 1.500 metros nin comunicarse con ela por calquera medio até cinco anos despois de que cumpra a pena de cárcere.

PRIMEIRA CONDENA DESTE TIPO CONFIRMADA POLO TS

   Esta é a primeira condena a prisión permanente revisable que confirma o Tribunal Supremo. Previamente, en xaneiro deste ano o alto tribunal revogou a pena deste tipo que impuxo a Audiencia Provincial de Tenerife ao novo condenado por asasinar o avó de que a que por entón era a súa noiva en Icod de los Vinos, un carniceiro de 66 anos.

   No seu recurso, conforme lembrou o TS, o condenado alegaba que os informes médicos acreditan que é un enfermo mental grave e que no momento en que ocorreron os feitos padecía un grave trastorno psíquico que afectou irremediablemente ás súas capacidades de comprender e/ou querer.

   Respecto diso, a Sala explica na súa sentenza, con relatorio da maxistrada Carmen Lamela, que o informe dos peritos xudiciais e as declaracións dos dous psiquiatras no xuízo oral puxeron de manifesto que o acusado padece "un trastorno mixto da personalidade que condiciona a súa forma de ser e de vivir, aínda que non anula nin a súa liberdade volitiva nin as súas facultades cognoscitivas".

   Así mesmo, asegura que na sentenza recorrida detállanse os motivos que deben levar a considerar acertado o criterio de "os psiquiatras públicos" e que "o acusado non tiña limitada a súa capacidade de querer e/ou coñecer no momento da comisión dos feitos, conclusión que non foi desvirtuada pola proba pericial achegada pola defensa".

   Por iso, despois de estudar todos os informes, a Sala indica que "o Tribunal non cometeu erro algún ao considerar o texto dos documentos, senón que, xunto ás demais probas dispoñibles, valorou o seu significado de forma distinta a como o fai o recorrente".

   Ademais, o Supremo rexeita aplicar a atenuante de confesión ou de reparación, solicitada polo condenado no seu recurso, por entender que a pretendida colaboración do acusado carece de entidade para considerar que se tratou dunha cooperación verdadeiramente eficaz e, menos aínda, reparadora dos "prexuízos" que causou coa comisión do delito de asasinato.

   Así, sinala que coa súa actuación --levou aos axentes á pista forestal próxima ao lugar onde deixou o cadáver do seu fillo-- só adiantou temporalmente o achado do cadáver. Ademais, apunta que o acusado non recoñeceu dar morte voluntariamente ao seu fillo.

   O tribunal indica que "os xurados foron claros a este respecto, ao considerar, polos antecedentes e sucesión dos feitos, que a intención do acusado era a de provocar no seu ex cónxuxe e nai do seu fillo o maior sufrimento posible".

XUÍZO

   O xuízo contra o coñecido como parricida de Oza-Cesuras celebrouse desde o 25 de setembro de 2018 durante sete xornadas na Sección Primeira da Audiencia Provincial da Coruña. Fiscalía, acusación particular e popular --exercida pola Asociación Clara Campoamor-- e Xunta, solicitaron a prisión permanente revisable para o procesado, cuxa defensa solicitaba a eximente completa e o seu internamento nun centro psiquiátrico de considerarlle autor dos feitos.

   A sentenza ditada após este xuízo considera probado que Marcos Javier Mirás recolleu ao seu fillo o 5 de maio de 2017 en virtude do réxime de visitas estipulado no divorcio do seu exmujer, a quen, desde a súa ruptura, presionou para tratar de renovar a súa relación, feitos polos cales foi condenado en 2009 por un delito de coaccións no ámbito familiar.

   O domingo día 7, Día da Nai, o condenado "coa intención de causar o maior sufrimento psíquico posible ao seu exmujer" decidiu asasinar o seu fillo. Así, dirixiuse no seu coche a unha zona boscosa do municipio de Oza-Cesuras e asestou ao neno varios golpes na cabeza que causaron a morte ao pequeno.

   O condenado arrastrou o cadáver do seu fillo até unha zona máis afastada, onde comezou a cavar un foxo para ocultar o corpo. Con todo, segundo a sentenza, desistiu e deixou o cadáver "á intemperie". A noite do crime, Marcos Javier Mirás durmiu nunha habitación do hotel que previamente reservara.

   Un día máis tarde, o asasino foi detido no devandito hotel polas forzas da orde, ás que conduciu a unha pista forestal próxima á zona onde depositara o corpo do pequeno.