Osakidetzako larrialdiek 1.100dik gora dei hartzen eta ia 600 anbulantzia irteera kudeatzen dituzte egunero

BILBO, 24 (EUROPA PRESS)

Osakidetzako larrialdietako zerbitzuak 405.155 dei jaso zituen joan den urtean, hau da, egunean 1.100 baino gehiago, eta ia 600 anbulantzia edo helikoptero mobilizazio egin ziren egunero.

Osakidetzak larrialdietako zerbitzuak 30 urte betetzen dituenean eman ditu datuok ostiral honetan. Larrialdietako zerbitzua arduratzen da Euskadin presazko bat-bateko arazoei erantzuteaz, ospitaleen arteko lekualdaketa konplexuak kudeatzeaz eta ospitalez kanpoko larrialdiak koordinatzeaz.

Arreta eskaerei erantzuteko hainbat bitarteko erabiltzen dira, esku hartze bakoitzeko premien arabera: osasun langileek zuzenean erantzutea baliabide telematikoen bidez, medikua edo erizaina etxebizitzara joanaraztea edota anbulantzia edo helikopteroa bidaltzea.

Gaur egun, larrialdietako zerbitzuak 90 anbulantzia ditu (63 oinarrizko bizi euskarrikoak, 12 bizi euskarri aurreratukoak eta 11 bizi euskarri aurreratu erizaindunak), baita helikoptero bat ere. Bizi euskarri aurreratuko anbulantziek 15 minutuan baino gutxiagoan erantzun zuten kasuen %95ean, deia estaldura eremuaren barruan egin zenean. Oinarrizko bizi euskarriko anbulantzien kasuan, jarduketen %85 inguru egin ziren 13 minutuan baino gutxiagoan. Helikopteroaren aktibazio denbora, berriz, batez beste bost minutukoa baino gutxiagokoa izan zen.

Osakidetzako larrialdietako zerbitzuak Osasun Aholkua ere kudeatzen du. Arreta ez-presentzialeko zerbitzu horren bidez, erizain talde batek gau eta egun ematen du arreta urteko egun guztietan. Harremanetan jartzeko 900 20 30 50 telefono zenbakira deitzen da, ohiko osasun arazoetarako gomendioren bat behar izanez gero, aurrez aurreko esku hartze profesional sanitariorik behar ez denean.

2023an, zerbitzuak 202.000 dei hartu zituen, egunean 550 inguru, eta deien %85 20 segundoan baino gutxiagoan erantzun ziren, batez beste. Pandemian zehar, Osasun Aholkua zerbitzuak jaso zuen dei bolumenak nabarmen egin zuen gora. Hurrengo urteetan kopurua pixkanaka murrizten joan da, baina pandemiaren aurreko urteetan baino bolumen handiagoekin jarraitzen du, eta, horrela, zerbitzu ez-presentzial gisa finkatu da.