A Audiencia anula as conversacións dos pais de Asunta en calabozo

Tercer registro por el crimen de Asunta en la vivienda de Montouto
Foto: EUROPA PRESS
Actualizado: martes, 21 octubre 2014 15:37

Rexeita a nulidade das actuacións "na medida en que do contido das conversacións non se derivou ningunha outra dilixencia de proba"

   SANTIAGO DE COMPOSTELA, 21 Oct. (EUROPA PRESS) -

   A Sección Sexta da Audiencia Provincial da Coruña, con sede en Santiago de Compostela, acordou a nulidade das conversacións obtidas nos calabozos de Lonzas dos pais de Asunta, Alfonso Basterra e Rosario Porto, e rexeitou unha nova petición de posta en liberdade da nai da nena achada morta nunha pista da localidade coruñesa de Teo en setembro do ano pasado.

   En concreto, a Audiencia da Coruña notificou este martes dous autos. Nun, recollido por Europa Press, a presidenta do Tribunal do Xurado acordou declarar a nulidade das conversacións dos pais obtidas no calabozo de Lonzas, ao tempo que conclúe que "non procede declarar a nulidade das actuacións subseguintes na medida en que do contido das conversacións non se derivou ningunha outra dilixencia de proba".

   Ao respecto, sinala que "se declara a nulidade de conversacións obtidas en calabozo de Lonzas, que non poderán acceder de modo ningún ao procedemento e se inadmite a dilixencia de reprodución dos arquivos que conteñen as gravacións nos discos D.1 e D.2 que solicitou o Ministerio Fiscal no seu escrito de conclusións provisionais".

   En canto á petición por parte das defensas dos acusados de que se declare a nulidade de todas as dilixencias practicadas a raíz da información obtida a través das citadas gravacións, a Audiencia sostén que "non procede declarar a nulidade das actuacións na medida en que do contido das conversacións non se derivou ningunha outra dilixencia de proba".

   "A escoita acordada esgotouse en si mesma e sen dúbida as dilixencias subseguintes acordadas polo instrutor non teñen o seu fundamento no contido das conversacións", puntualiza a maxistrada no auto.

   Sobre a cuestión relativa ao segredo de sumario, a Audiencia alega que "se decretou en atención a evitar a frustración da investigación na que existían fundadas sospeitas da participación dunha terceira persoa e se alzou unha vez que se recibiu o informe de bioloxía esclarecedor da identidade das mostras, dando traslado inmediato ás partes, que foron convocadas a unha comparecencia podendo exercer os seus dereitos sen restrición ningunha".

   "É o parecer deste tribunal que a decisión gozaba dunha xustificación razoable e non se estendeu máis alá do estritamente necesario. E, consecuentemente, non se vulnerou os dereitos constitucionais dos imputados", subliña a Audiencia da Coruña.

DILIXENCIAS

   Así mesmo, a Audiencia considera que "non é posible declarar a nulidade das dilixencias" practicadas sen a intervención das partes "simplemente porque as partes non participaron nestas". "Trátase de dilixencias de investigación sen valor probatorio, a función do cal é facer avanzar o proceso", abunda.

   Con todo, a Audiencia resolve as cuestións previas formuladas polas partes de cara á celebración do xuízo (para o que non hai data sinalada aínda), como rectificar o dato relativo á hora á que se desconectou a alarma da casa no terreo da Poboa "facendo constar que debe dicir as 18,33", e admite ampliar a proba documental.

   En concreto, acorda a Audiencia requirir unha psicóloga que emita "informe detallado sobre a historia clínica" de Rosario Porto; así como que se incorporen informes remitidos polo Sergas e colexios farmacéuticos, transcricións de whatsapps de Asunta e diversos informes periciais.

PETICIÓN DE LIBERDADE

   No outro auto, a Audiencia denega unha vez máis a solicitude de liberdade da nai da vítima. Segundo argumenta, é "evidente que se sentiría moito máis cómoda e tranquila fóra da prisión, non obstante esta circunstancia non é motivo que aconselle alzar a medida preventiva".

   Sobre o argumento relativo á precariedade da saúde de Porto, a Audiencia sinala no auto, recollido por Europa Press, que "as alegacións da acusada non poden ser tomadas en consideración". "É evidente que a mesma se sentiría moito máis cómoda e tranquila fóra da prisión, non obstante esa circunstancia non é motivo que aconselle alzar a medida preventiva, posto que os indicios e as finalidades que se analizaron nos numerosos autos ditados subsisten e as alegacións non achegan nada novo", esgrime.

   Ao respecto, matiza a maxistrada que "non existe ningunha razón clínica que determine que deba recibir tratamento en liberdade" e engade que, de feito, o letrado da defensa "se remite ao último informe psiquiátrico que xa foi valorado" no auto do 25 de setembro "sen achegar nada novo".

   Mentres, sobre o segundo argumento relativo á vulneración do dereito de defensa, a Audiencia considera que "non se produce vulneración ningunha". "O que solicitaba e se lle denegou é que a mesma puidese introducir no interior do centro (penitenciario de Teixeiro) aparatos electrónicos de reprodución de imaxe e son", concreta.

   "O cal non implica mingua dos seus dereitos e garantías posto que a acusada, ademais de exercer a súa propia defensa, conta con asistencia letrada", conclúe e matiza que "o feito de que a acusa exerza a súa propia defensa non pode atribuirlle ningunha prerrogativa da que carece a xeneralidade dos internos".