O xefe da brigada indica que "ninguén referiu que na Catedral faltase diñeiro" e que Castiñeiras recoñeceu que se levara o libro
SANTIAGO DE COMPOSTELA, 26 Ene. (EUROPA PRESS) -
O fillo de José Manuel Fernández Castiñeiras, tamén acusado dentro da causa polo roubo do Códice Calixtino, foi a persoa que informou a Policía da existencia dun trastero na localidade do Milladoiro no que, posteriormente, atoparía o manuscrito medieval.
Así o afirmou este luns Antonio Tenorio, xefe da Brigada de Patrimonio Histórico da Policía Nacional e persoa que lideró a investigación policial que recuperou o Códice Calixtino en xullo de 2012.
A preguntas das partes, Antonio Tenorio defendeu o proceso de rexistro das propiedades dos tres acusados, que "prestaron consentimento" para estas dilixencias e aos que "se lles informou da presenza de letrados" para asistilos".
Tenorio contou como os axentes realizaron os rexistros nas vivendas habituais de Fernández Castiñeiras e do seu fillo -ambas as dúas en O Milladoiro--, nunha casa en Negreira e noutra vivenda en Sanxenxo, onde solicitaron unha grande cantidade de diñeiro en metálico e "inxente cantidade" de documentación da Catedral. Ademais, rexistraron dúas prazas de garaxe.
Ao día seguinte destes rexistros, sostivo Antonio Tenorio, foi o propio fillo de Fernández Castiñeiras, no calabozo, o que lles trasladou que o seu pai tiña en propiedade outra praza de garaxe, que usaba "como trastero", nun edificio próximo. Nesta situación, que foi rexistrada esa xornada, localizouse o manuscrito medieval.
DILIXENCIA POLICIAL
Tenorio defendeu ademais, ante as preguntas da defensa, o procedemento empregado para o rexistro deste trastero, ao que non acudiron os acusados nin o xuíz instrutor. En concreto, o responsable do operativo destacou que "estimou" esta actuación como unha "dilixencia policial", dado que non se trataba dunha vivenda nin se atopaba anexo a esta.
Aínda que informou o xuíz instrutor "por deferencia", Antonio Tenorio sinalou que este tipo de intervencións só requiren da presenza da Policía e de testemuñas, neste caso dous. A maiores, indicou, viuse procedente non trasladar os acusados dado que o operativo "levaba detrás toda a prensa de Galicia e parte da de España", recordou.
O Códice Calixtino estaba depositado neste trastero "bastante oculto", entre "unha caixa de cartón" e envolvido en xornais e bolsas. "A simple vista non se vía", explicou.
DENDE O PRINCIPIO
Antonio Tenorio sospeitou de Fernández Castiñeiras "dende o principio", aínda que non foi a única persoa investigada inicialmente. Del acusado, un home "moi relixioso" e "parco en palabras", o axente destacou que era coñecido que tiña "desavinzas co clero" a raíz dunha indemnización que "el cría que se lle debía".
A pesar de que o roubo de diñeiro se estendera supostamente ao longo dos anos, para Antonio Tenorio o motivo do roubo do Códice foi o "inquina" derivado da "problemática laboral coa Catedral" e, de forma particular, cara á figura do deán José María Díaz, quen cría que le "ía arranxar estas discrepancias" ao facerse co cargo.
"Nese momento empeoraron as relacións e el refíreo na súa declaración, que era unha forma de dicilo ao deán 'agora vaste decatar", indicou Tenorio, quen, non obstante, cre que Fernández Castiñeiras "non tiña pensado vender nin destruír" o manuscrito, se non que "na súa mente estaba restituilo no ano 2014, cando finalizaba o mandato do deán".
Entre os elementos "determinantes" para focalizar a súa investigación o Fernández Castiñeiras, Antonio Tenorio recordou que "non pasaron desapercibidas" as imaxes que permiten ver o acusado no claustro da Catedral nos días nos que desapareceu o Códice.
Así mesmo, nunha zona da Catedral na que Fernández Castiñeiras gardaba "material eléctrico de desfeito" e que estaba á súa disposición localizáronse, dentro dunha bolsa, unhas chaves cunha etiqueta na que se podía ler "Arch. Cat ". --Arquivo da Catedral--. "Referiúsenos que ese lugar era para que el o utilizase e chamounos a atención porque en declaracións previas nos referira que xamais tivera chaves do arquivo"; recordou o xefe da brigada.
Ante a Policía, Fernández Castiñeiras recoñeceu ser o autor do roubo do Códice e da subtracción de diñeiro, así como propietario dos cadernos que se lle incautaron e onde aparecían inscritas as cantidades de diñeiro roubadas. Ademais, nun momento da súa declaración ante a Policía fixo referencia a que "buscaba a diagonal do claustro para que non lle gravasen as cámaras" e recoñeceu dispoñer das chaves da caixa forte.
As chaves que se lle incautaron a Fernández Castiñeiras, máis de 100, foron cotexadas e identificada como de portas de distintas estanzas da Catedral. No caso da do Arquivo, foi comparada con outra que gardaba o deán, dado que cando se localizou o Códice xa se cambiara o fecho.
NINGUÉN MENCIONOU O DIÑEIRO
Entre outras cuestións, Antonio Tenorio recordou a localización nas vivendas de Castiñeiras de distintas cantidades de diñeiro -máis de 1,7 millóns -- , que non se atopaba "á vista" aínda que tampouco oculto "baixo chave".
Segundo recoñeceu o xefe da brigada, na solicitude de entrada e rexistro das propiedades non se menciona esta cuestión, dado que "se descoñecía absolutamente que houbese diñeiro". "Ninguén referiu que da Catedral faltase diñeiro, ninguén o denunciou e non o sabiamos", recordou Tenorio.
De feito, non foi ata despois de detido Castiñeiras e identificadas como da administración chaves no seu poder cando a Catedral trasladou á Policía que faltara diñeiro da caixa e que había unha cámara de gravación que "nunca se había visionado".
