Galicia supera os 800.000 animais de compañía censados: desde cans e gatos até hurones ou aves de rapina

   A CORUÑA, 24 May. (EUROPA PRESS) -

   Os galegos e galegas optan cada vez máis por ter un animal de compañía -- uno de cada tres galegos teno, segundo expuxo recentemente a conselleira de Medio Ambiente, Ángeles Vázquez, na presentación das axudas para a adopción dos que están abandonados -- chegando a ser nestes momentos os censados, segundo o rexistro autonómico, máis 812.000 nunha Comunidade cunha poboación de 2,7 millóns de habitantes.

   En concreto, no Rexistro Galego de Identificación de Animais de Compañía (Regiac), figuran 812.214 animais de compañía, deles 307.488 na provincia da Coruña; 116.655 na de Lugo; 104.442 na de Ourense e 283.629 na de Pontevedra. Do total a nivel galego, a maioría son cans, 735.321; 72.459 gatos; 635 hurones; 1.748 aves de rapina e 2.051, outras especies.

   Por cidades, Vigo é a que contabiliza un maior número, 58.886; A Coruña, 39.430; 20.931 en Santiago de Compostela; en Ferrol, 14.886; en Lugo, 24.980; en Ourense, ascenden a 23.295 e en Pontevedra, un total de 20.875. Como ocorre a nivel provincial, a maioría son cans, seguido de gatos e outras especies.

   "Convivir cun animal debe ser un proceso reflexionado", recalca Rubén Pérez, portavoz da fundación animalista Franz Weber, que afirma que "cada ano se incrementa este número, aínda que segue existindo unha bolsa de animais sen ningún tipo de control, o que dificulta despois a súa intervención en casos de abandono e malos tratos".

   "Ademais no caso das especies alóctonas, o seu impacto por un abandono ou unha liberación neglixente é especialmente negativo, sendo animais incapaces de sobrevivir en liberdade e outros con capacidade de colonización e afectación no medio e a fauna nativa".

IDENTIFICACIÓN

   Desde a Fundación, e sobre as medidas a cumprir, recalcan, como a Xunta, "na necesaria identificación en caso de cans, gatos e hurones, até unha dinámica de coidados que lles proporcione unha contorna segura, alimentación e auga, atención veterinaria tanto preventiva como reactiva (ante doenzas, enfermidades) e unha convivencia responsable en espazos públicos, como a recollida de deposiciones, evitar problemas entre animais ou con terceiras persoas".

   A maiores, desde a Fundación reclaman un compromiso por parte das administracións públicas para o desenvolvemento de políticas específicas. "Debe implicar que a Xunta e os concellos implementen accións, por exemplo, para crear espazos de esparexemento ou regular horarios, facilitar o seu acceso aos edificios públicos máis aló dos cans mal considerados de 'asistencia' ou transporte público, que é algo máis avanzado en Europa que en Galicia ou España".

SITUACIÓN NO RURAL

   Sobre se é máis difícil un control no rural, Rubén Pérez subliña que "aínda que se dan casos de malos tratos e abandono en ambas as contornas, en zonas rurais persisten prácticas prohibidas desde hai anos, como o encadenamiento continuado de cans, falta de atención veterinaria, alimentación completamente inadecuada ou directamente moi baixo control".

   "Pódese ver desde núcleos rurais de Arteixo até Melón como hai cans paseando nas beiravías, co risco que iso supón para os propios animais e para as persoas condutoras". "O trato que reciben os gatos sen fogar é máis do mesmo, moi pouca xestión e un descontrol evidente na súa alimentación, que acaba xerando novas camadas e máis sufrimento animal".

   "Unha parte importante das sancións e condenas que vimos nos dous últimos anos ten que ver con casos de zonas rurais, mesmo dunha absoluta crueldade contra os animais, como deixalos morrer de inanición ou por unha doenza sen tratamento algún".

OBRIGACIÓNS

   En relación á nova Lei de Benestar Animal, apunta que "non cambia moito as obrigacións e boas prácticas que deben ter as persoas que convivan con animais". "E aquí atopamos un problema: a aplicación ineficaz da Lei galega de 2018 leva unha sensación de impunidade en casos de abandono e malos tratos porque moitos sucesos non son investigados pola Administración e iso fai que algunhas persoas sigan tratando aos animais de forma completamente inadecuada".

   "A norma estatal si que aborda algo mellor a non comercialización irregular de animais pero no caso de Galicia fomos pioneiros prohibindo a súa compravenda sen datos básicos como o número de núcleo zoolóxico". "Quizá o curso de tenencia, para novas adquisicións ou adopcións, é positivo para reforzar a sensibilización, e o seguro de responsabilidade civil contribúa a dirimir algúns contextos na vía pública."

   Mentres, recalca que os concellos "levan anos reclamando medios técnicos e económicos para cumprir coa norma autonómica de 2018" e, neste sentido, apunta que "as axudas da Xunta son claramente insuficientes".

   Sobre as directas para a adopción de animais, -- até 150 euros para cuestións como vacinación ou microchip -- entende que adoptar debe ser un xesto solidario "e sufragar parte dos gastos iniciais pode levar a unha sensación de que os animais non supoñen un custo". "Unha medida que axudaría a mitigar estes gastos é que o Goberno central acepte rebaixar o IVE veterinario, actualmente no 21%, como calquera produto de luxo".

OUTROS REQUISITOS

   Desde a Xunta inciden, á súa vez, que uno dos requisitos é ser maior de 16 anos ou maior de idade en caso dos animais considerados potencialmente perigosos -- para os que se esixe licenza administrativa emitida polo concello -- "e non estar inhabilitados para a tenencia de animais de compañía".

   "A lei estatal tamén introduce como requisito a realización dun curso de formación e contratación dun seguro de responsabilidade civil, no entanto, non serán exixibles até o desenvolvemento regulamentario", lembra sobre a mesma.

   En canto aos incumprimentos que orixinan sanción, cita, entre outros, venda, doazón ou cesión de animais de compañía a menores de 16 anos ou persoas inhabilitadas, con multas de entre 100 a 500 euros; entre 2.400 e 15.000 euros por ter animais potencialmente perigosos sen licenza ou por ausencia de cursos obrigatorios, entre 500 e 10.000 euros.

   "É importante ter en conta que no caso de que os incumprimentos fosen acompañados de condutas que causasen danos, as infraccións e as súas correspondentes sancións serían acumulativas", apostila para lembrar que, ademais das económicas, pode haber outras accesorias.